Quid pro quo

We staan in de QPQ! We, dat is Hotel con Corazón. En QPQ, dat is de nieuwe glossy over sociaal ondernemen.

QPQ staat voor 'Quid Pro Quo', dat betekent 'voor wat hoort wat'. Dat principe hanteren we ook bij Hotel con Corazón. Voor de hotelgasten en het personeel, en voor de kinderen en hun ouders in de educatieprojecten.

QPQ schrijft over concrete voorbeelden van sociaal ondernemerschap en over dilemma's die je daar bij tegenkomt. Goeie verhalen en degelijk onderzoek.
Een glossy met inhoud!

Een stoere onderneming om z'n glossy te lanceren, zo concludeerden Linde ten Broek van Vers Idee en ik zojuist na een zonnige lunch in de Westerstraat. Maar dat is de oprichtster, Petra Kroon, wel toe te vertrouwen. Laat je ook inspireren!

Fotografie: Vivian Keulards

Greenwashing

Ik doe aan greenwashing! Nee, ik probeer me niet 'groener' voor te doen dan ik daadwerkelijk ben! Hoewel ik ook wel eens in de fout zal gaan. Maar ik was groen. Sinds een paar weken gebruik ik de Ecowasbal, die groene kunststof bol met keramische balletjes. En ik ben heel tevreden.

Ik gebruik echt veel minder waspoeder, waardoor er dus ook minder zeep in het riool belandt. Maar minstens zo fijn is dat ik bespaar op de aankoop en het naar de 4de etage zeulen van die enorme pakken waspoeder. En volgens mij wordt 't net zo schoon als anders.
Dus ik blijf me er maar over verbazen dat niet iedereen zo'n ding wil.

De eigenaar van Eerlijk Waar! - leuke fair trade fashion boutique op de Torensteeg in Amsterdam - suggereerde vanmiddag dat de overheid gewoon aan iedere burger zo'n ding cadeau zou moeten doen. Zou een enorme besparing opleveren! Ik vind het een 'supergroen' idee.
Tot die tijd geef ik 'm gewoon zelf cadeau.

Ben jij al zichtbaar duurzaam?

“Niet communiceren over duurzaamheid is een GEMISTE KANS!”, zo schrijft wetenschappelijk onderzoeker Marjolein Doets van SWOCC in haar rapport Mens, milieu en meerwaarde (2010).

Steeds meer consumenten, overheden en bedrijven waarderen duurzame merken en vertalen dit in hun koopgedrag. Zolang verantwoord ondernemen geen gemeengoed is, draagt het bij aan je onderscheidend vermogen. MAAR DAN MOET JE HET WEL LATEN ZIEN!

‘BE GOOD AND SHOW IT’, en wel in die volgorder. Zorg voor verankering in het bedrijf en wees oprecht. 'Greenwashing' werkt uiteindelijk contraproductief.

Claim geen duurzaamheid in brede zin. NIEMAND IS 100% DUURZAAM. Illustreer liever met feiten en cijfers wat verantwoord ondernemen in jouw bedrijf concreet oplevert. Maak hierbij onderscheid tussen behaalde resultaten en ambities en laat zien hoe je deze wil gaan realiseren.

Zichtbaar zijn alleen is niet genoeg. Herkenbaarheid vereist een HELDERE POSITIONERING. Wie ben je en waar sta je voor? Met duurzaamheid als 1 van de pijlers van jouw IDENTITEIT. Vertaal dit naar een memorabele kernboodschap en draag deze consequent uit. In WOORD EN BEELD.

Zo wordt je DUURZAAM ZICHTBAAR.

Samen met Fridy van Studio Visser Knof werken wij aan de zichtbaarheid van MKB bedrijven. Zoals voor NPSP, producent van mooie oplossingen in composieten.

NO MORE TUNA

Geschokt en teleurgesteld, dat ben ik. Dat de wereld besluit om door te blijven vissen op een uitstervende vissoort: de Atlantische blauwvintonijn. Terwijl er wetenschappelijk bewijs is dat deze vis op het randje van uitsterven staat.

Het zijn met name de Japanners die het visverbod tegenhouden. Zij vinden dat het eten ervan - in de vorm van sushi - tot hun culturele verworvenheden behoort, die je niet mag beknotten. Tja, cultuur is een hoog goed die je in principe moet beschermen. Maar als onze culturele gewoonten er voor zorgen dat de natuur uitsterft, dan verdwijnt ook de voedingsbodem voor welke culturele uiting dan ook.

Don't get me wrong, I love sushi. Sterker nog, ik heb twee jaar geleden zelf een blauwvintonijn gevangen én opgegeten (zie foto). Goddelijk lekker. Weliswaar visten we in de Pacific voor de kust van Nicaragua, en natuurlijk ouderwets met een hengeltje, maar toen had ik nog geen idee dat dit een uitstervende diersoort betrof.

En dat is waarom ik me zojuist heb aangesloten bij 'the end of the line' campagne. Omdat deze campagne strijdt voor meer tijdelijke reservaten in zee, waar niet industrieel gevist mag worden, zodat de natuurlijke habitat zich weer kan herstellen. Zodat NO MORE TUNA geen werkelijkheid wordt.

Meer weten? Bekijk de film 'The end of the line', van Rupert Murray.

Imagine a world without fish

Street Art Fan

Confirmed once again. I am a fan of street art.

This week I encountered the 'Little people in the city' from Slinkachu. This London based artist leaves little handpainted people "in the bustling city to fend for themselves, waiting to be discovered." Actually, I did not even meet one in person, but stumbled upon Slinkachu's latest book, in which the little people come alive via his photography. Charming, funny and sometimes even moving images.

Why street art?
I have been an admirer of art in public space for a long time. Why? Because it ads something to daily life, without being in your face. It usually offers an unexpected encounter, that makes me stop and smile or ponder. It takes me out of my daily routine and places what I was doing in a new perspective. I guess that's what I like about it.

Employees con Corazón

Just got back from 'our' Hotel con Corazón in Granada, Nicaragua yesterday. This was the first time visiting the hotel while in operation. I got moved to tears when I walked in three weeks ago and saw how beautiful the place has become. The last time I saw it was 2 years ago, when the building was no more than a ruin and the renovation just started.
Founders Marcel & Onno and everyone else who was part of the construction, once again, you did an exceptional job.

Having spent altogether more than a week in the hotel now, we also got to know the local personnel. You guys are a great team! Professional and fun to be around. Towards the guests and among each other. The hotel wouldn't be the same without you. Keep enjoying, so will our guests and the kids we support finishing their schools.

Be good & tell it!

Transparantie, dat was het thema van de nieuwjaarsbijeenkomst van MVO Nederland in Rotterdam gisteren. Een bijeenkomst die ieder jaar zo ongeveer verdubbelt in het aantal bezoekers. Wie nu nog durft te beweren dat MVO niet 'hot' is!

Ook het feit dat het niet langer 'not done' is om je bijdrage aan verantwoord ondernemen zichtbaar te maken is een goed teken. Dat betekent dat MVO volwassen(er) aan het worden is. Voorwaarde is wel dat je dan ook eerlijk bent. Over wat je bereikt, maar ook over de dilemma's die je tegenkomt en de zaken die nog voor verbetering vatbaar zijn. Want 100% duurzaamheid bestaat niet! En als je daar niet open over bent, dan ondermijnt dat uiteindelijk je geloofwaardigheid. En onbetrouwbaar en duurzaam gaan slecht samen.


The good & the bad
Chris Ansley, MVO consultant op het gebied van supply chains, kwam met een inspirerend voorbeeld van 'credibility through honesty'. Patagonia laat via zijn Footprint Chronicle zien wat de impact van haar producten is, 'from design to delivery'. Zowel 'The Good" als "The Bad" wordt besproken. En uiteindelijk wat dat dan in de ogen van Patagonia betekent.
Speels gedaan en hoewel ik als consument niet ieder product zal gaan traceren - hoe vaak koop ik een 'Patagionia' anyway - helpt het wel degelijk te bouwen aan een 'eerlijk' en authentiek brand image. Patagiona staat een treetje hoger op mijn persoonlijke 'preferred supplier' list!

Good & Green

En alsof we nog niet genoeg keurmerken hebben (zie vorige blog), heeft de nieuwe Good & Green Guide Amsterdam er nog eens een 10 sterren-rating aan toegevoegd. Zie pagina 181 en verder van deze Engelstalige 'travel guide to enjoy the city and our planet with care'.

Gelukkig publiceren ze ook een overzicht met 'certifications and guidelines'. De lijst is opgedeeld in 3 categorieën: good (fair trade), green (environment) en great (transparency), oftewel: 'be good and tell it'. Ik tel 37 standaarden in totaal. Onmogelijk om allemaal te onthouden of zelfs in 1 keer te doorgronden. Maar wel handig als naslagwerk.

Het gidsje is overigens zowel voor toeristen als voor inwoners een aanrader. Voor een duurzame ontdekkingsreis in eigen stand/land!

Puur én eerlijk?

De grootste supermarktketen van dit land promoot sinds een paar maanden verantwoord consumeren via het huismerk 'puur & eerlijk'. Tja, wat moet je daar nu van vinden.

Marketingdeskundigen zijn het er over eens dat het een slimme propositie is. "Duurzaam is in, of maatschappelijk verantwoord, of bewust, of hoe je het ook wil noemen. En Albert Heijn speelt feilloos in op deze opleving van het geweten.", volgens NRC Next van 22 december j.l.

Er zijn ook kritische geluiden. Volgens een eerder verschenen artikel in Trouw "is dit een poging van AH om zichzelf in een groen daglicht te zetten" en kamerlid Atsma spreekt zelfs over hypocrisie. Onder andere omdat andere supermarkten zoals Plus, Jumbo en Super de Boer al veel meer 'groene' producten voeren. En omdat de merknaam suggereert dat het assortiment zowel biologisch (puur) als fairtrade (eerlijk) is, terwijl dit maar zelden het geval is. Als er al producten zijn die aan beide labels (of meer) voldoen, dan prijzen ze zichzelf meestal uit de markt.

Puur óf eerlijk, zou eerlijker zijn!

In AH's poging om het woud aan keurmerken voor de consument inzichtelijker te maken, knopen ze je eigenlijk een groene blinddoek voor. Op de tast mag je graaien in een verantwoorde grabbelton, waaruit je op goed geluk een meer of minder 'groen' product vist. Hoe groen? Daar moet je dan toch gewoon weer de kleine lettertjes voor lezen en je verdiepen in het oerwoud aan keurmerken. Het is dus goed dat er partijen zijn zoals Solidaridad en Stichting Biologica die de ontwikkelingen van dit merk en de producten die eronder gepromoot worden kritisch blijven volgen.

En toch ben ik ook wel positief. Want wat nog niet zo lang geleden een absolute nichemarkt was, begint nu toch langzamerhand de mainstream te beroeren. En daar hebben we de Alberts van deze wereld wel voor nodig. Want daar koopt de consument die er geen blokje voor om wil lopen en die het woud aan keurmerken links laat liggen.
In mijn ideale wereld staan alle supermarkten uiteindelijk vol met positieve* producten. Niet duurzaam vormt dan de uitzondering op het onderste schap of in het donkerste hoekje van de winkel. Daar waar je als consument eigenlijk niet gezien wil worden.

*good for people, planet & profit